Ο λυκοπάππο’μ ο Μανόλης Τζανός-Πετρίδης, ο Χουπέρης, ας’τ’ Ασαρτζούγου τη Γαρέσαρης. Του είπαν ότι πρέπει να φύγει από το σπίτι του, από το μύλο του, ν’ αφήσει πίσω χτήνια και ταφία, ν’ ανηφορίσει το Εϊρηπέλιν, με τα ρούχα του, τα παιδιά και τη γαρήν’ατ. Ασό Τάμτερε σο Γουρούχ κι ασό Γουρούχ σο Τέρελιν κι επ’έκει σην Κερασούντα. Δύο μήνας μουχατσίρης και μετά το παπόρ το "Αρχιπέλαγος" και η Πόλη και το Καράπουρνου.
Κι επ’έκει σο Μούρατλι και σο Πατέμ, για πάντα μουχατσίρης.
Πίσω αφήσανε ακίνητη περιουσία συνολικά 5.025 χρυσών λιρών Τουρκίας.
Προέλευσις: «Εκ κληρονομίας θείου μου Θεοδώρου Τσανός, αδελφός του πατρός μου».
Τίτλος ή άλλο αποδεικτικό ιδιοκτησίας: «Απωλέσθησαν».
Συγκληρονόμοι:
Κυριάκος του Παρασκευά, εγγονός του Θεοδώρου
Αριστείδης και Παρθένα του Ελευθερίου
Ηρακλής, Άννα και Παρθένα του Ηλία
Ευθυμία του Κωνσταντίνου
Μιχαήλ και Ιωάννης του Ιωάννη
Εμμανουήλ του Γρηγορίου
Σαββίκος του Αποστόλου, εγγονός του Γρηγορίου
Αναστάσιος όστις αγόρασε το μερίδιο του έτερου υιού του Παρασκευά Τσανός
Εν Αμυγδαλιά σήμερον, την 3 του μηνός Μαρτίου του έτους 1926 η κατά τα άρθρα 9 και 10 του από 13 Απριλίου 1925 ψηφίσματος της Δ΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως «περί ιδρύσεως Διοικητικών Επιτροπών προς έλεγχον των δηλώσεων εγκαταλειφθησών εν Τουρκία περιουσιών υπό ανταλλαξίμων ομογενών και καταβολής ποσοστού» συσταθείσα εκτιμητική Επιτροπή της Κοινότητος Ασαρτζούκ, συγκειμένη εκ του Προέδρου αυτής Στ. Γεωργοπούλου, των μελών Αβ. Υψηλοπούλου και Ηλ. Εμμανουηλίδου, παρισταμένου και του Γραμματέως Ι. Σαββίδου.
Συνελθούσα εν ορισθέντος τόπου συνεδριάσεων, ίνα εξακριβώση και εκτιμήση την παρά του ως άνω δηλούντος εγκαταληφθείσαν εν Ασαρτζούκ της Τουρκίας κινητήν και ακίνητον περιουσίαν και καθορίση το ελάχιστον ποσόν, το οποίον ούτος δικαιούται να λάβη…»
Στέρησις εισοδήματος εκ κατασχεθείσης περιουσίας
Ο αιτών πότε απώλεσε την νομήν της εις τους προηγουμένους πίνακας αναφερομένης περιουσίας; Ποίον το ετήσιον εισόδημα του οποίου εστερήθη. Ποίον ήτο το ετήσιον εισόδημα των εν πίνακα Α αναφερομένων κτημάτων του κατά τα έτη 1909-1914;
Ο Μανόλης Τζανός-Πετρίδης, ο Χουπέρης, άντεξε λίγα χρόνια μουχατσίρης.
Είχε ήδη πεθάνει όταν, το 1931, το Ελληνικό Κράτος παραχωρεί ως αποζημίωση στο γιό του Νικόλαο Πετρίδη, πέντε κομμάτια γης στον Αμυγδαλεώνα.
Συνολικά 18 στρέμματα και 560 μέτρα γη, για μια ολόκληρη ζωή που έμεινε πίσω στο Ασαρτζούχ.
Επειδή ο Ελευθέριος Βενιζέλος στο πνεύμα της ελληνοτουρκικής φιλίας, δε ζήτησε την απόλυτη αποζημίωση για τις περιουσίες που έμειναν πίσω.
Επειδή το ελλαδικό κράτος «παρακράτησε» την πλειοψηφία των ανταλλάξιμων γαιών.
Επειδή η συνέπεια στην απατεωνιά, είναι ανεξίτηλο χαρακτηριστικό της παλαιοελλαδίτικης πολιτικής κουλτούρας.
Όπως θα έλεγε και ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ο παππούς του ο στρατηγός – δικτάτορας και οι παππούδες μας πρόσφυγες – ακτήμονες, «μαζί τα φάγανε και τότε»….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου