Κυριακή μεσημέρι στην καψωμένη απλωσιά της Φρυγίας, στέκεις εμπρός στου Διός το Ναό, τον περίλαμπρο, κλονίζεσαι, ζυγιάσεσαι, με την κληρονομιά σου τη ρωμαίικη αναμετριέσαι, το ελληνικό σου παρελθόν, το μίζερο παρόν σου, στων Αιζανών την πολιτεία την αρχαία, μάρτυρας κλέους και δόξης, με στήλες αφιερωματικές σε Ολυμπιονίκες, ταφικά μοιρολόγια σκαλισμένα δίπλα σε μορφές μαρμάρινες, με γράμματα και λέξεις που εσύ γνωρίζεις, τα ίδια είχανε οι πρόγονοί σου, τα ίδια είχανε κι οι προηγούμενοι απ` αυτούς, χρόνια χιλιάδες πίσω στην ιστορία, κι εσύ μονάχος στην πολιτεία την άγνωστη στους πολλούς, την ερημωμένη μα ακόμα ζωντανή, τέκνο της Μικρασίας, τριγύρω σου χαλάσματα και πέτρες, ο ήλιος κι ο αέρας, και όλα τούτα σου μιλάνε μυστικά και σε καλωσορίζουνε παλιννοστήσαντα, στη γη σου τη γενέθλια...
Νίκος Πετρίδης - Αιζανοί Φρυγίας - 26/6/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου