Το Τάγμα Νικοπολιτών επελαύνει...

Ο Αντιστράτηγος Βασίλειος Τελλίδης από το Κοκκινόχωμα Καβάλας, 

έλκων την καταγωγή εκ πατρός από το χωριό Κάγιαλαν,

στην επαρχία Κιρικίου (Γουρούχ) της Μητροπόλεως Κολωνείας και Νικοπόλεως

και εκ μητρός από το χωριό Μπάλτζανα

(οικογένεια Σιδηρόπουλου και σήμερα Παπαδόπουλου)

στην κεντρική επαρχία της Νικοπόλεως,

είναι ο νέος Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού.

Μετά τους αδερφούς Γεώργιο και Νικόλαο Ταμουρίδη
από τη Λίτζασα και το Ασαρτζούχ,
που άνοιξαν το δρόμο και αναδείχθηκαν ως Στρατηγοί Υπαρχηγοί του ΓΕΣ,
τώρα ο Βασίλειος Τελλίδης καλείται να υπηρετήσει επάξια την Πατρίδα

και να ακολουθήσει τη μακραίωνη παράδοση

του ονομαστού μεσαιωνικού Τάγματος Νικοπολιτών

και του Θεματικού Φουσάτου Κολωνείας.

"Έφυγε" η Άννα Ταμουρίδου/Πετρίδου

Μνημόσυνο για τις σαράντα μέρες από τότε που "έφυγε" 

η Άννα Ταμουρίδου/Πετρίδου (1926-2015).

Κόρη του Ηρακλή Πετρίδη από το Ασαρτζούχ,

γυναίκα του Χρήστου Ταμουρίδη από τη Λίτζασα,

μητέρα του Πέτρου, της Πελαγίας 

και των δύο Στρατηγών, του Γιώργου και του Νίκου.

Νικοπολίτισσα μέχρι το μεδούλι η Άννα η Ταμουράβα,

ας εν` ελαφρύν το χώμα...

Γιατί στη Νικόπολη;

Γιατί παίρνεις τα βήματα στην ανηφόρα για το κάστρο,

σκοντάφτεις στ` αγκωνάρια,

σκύβεις, ανασκαλεύεις χώματα

και μένει στο χέρι σου παλιό, τετράδραχμο ασημένιο.

Έχει την κεφαλή του βασιλέα από τη μιά

κι από την άλλη άτι φτερωτό, αυτό που λέγαν Πήγασο,

τον ήλιο, το φεγγάρι και γράμματα ελληνικά:

«Βασιλέως Μιθριδάτου Ευπάτορος».

Κοιτάς στα χαμηλά και ξεχωρίζεις τον Πομπήιο

διαταγές να δίνει στους χιλίαρχους

κι αυτοί με τη σειρά τους να στήνουν στην ανοιχτωσιά

την καθεμιά κοόρτη.

Κλείνεις τα μάτια και ακούς

κλαγγές σπαθιών, σαΐτες να σφυρίζουν,

αίμα και δάκρυα να κυλούν,

να χύνονται στο Λύκο.

Ο Άγιος Τρύφων και η Νικόπολη

   Σήμερα 1η Φεβρουαρίου, εορτάζεται η μνήμη του Αγίου Τρύφωνος, ο οποίος έζησε και μαρτύρησε στο δεύτερο μισό του 3ου αιώνα, στη Νικομήδεια της Βιθυνίας. 
   Ο Άγιος Τρύφων είναι γνωστός κυρίως σε προσφυγικούς πληθυσμούς από την Ανατολική και τη Βόρεια Θράκη, ως προστάτης των αμπελουργών, αν και δεν είναι γνωστός ο λόγος, αφού από το βίο του δεν έχουμε στοιχεία που να τον συνδέουν με την αμπελουργία. Ίσως έχει σχέση η καταγωγή του, αφού η Βιθυνία ήταν η κατ` εξοχήν αμπελουργική περιοχή της Μικράς Ασίας.
   Η δεύτερη ιδιότητά του, ήταν θεραπευτής ασθενών (κυρίως όμως "δαιμονισμένων"). Για τις υπηρεσίες που προσέφερε δεν έπαιρνε αμοιβή, γι` αυτό και συγκαταλέγεται στον κύκλο των Αγίων Αναργύρων, δηλαδή Αγίων που ήταν ιατροί ή θεραπευτές, χωρίς να αμείβονται. Αυτοί ήταν οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός, ο Άγιος Παντελεήμων, οι Άγιοι Κήρυκος και Ιωάννης, οι Αγίες Ζηναΐδα και Φιλονίλλα και ο Άγιος Τρύφων.
   Στη συγκεκριμένη εικόνα συνυπάρχουν οι Άγιοι Τρύφων και Παντελεήμων (Ανάργυροι και οι δύο). Προέρχεται από το ναό του Αγίου Γεωργίου της Λίτζασας Νικοπόλεως και την έφεραν οι Γαρασαρώτες πρόσφυγες το 1924, στα Κασσιτερά Ροδόπης.
   Ενώ ο Άγιος Παντελεήμων ήταν πολύ αγαπητός στον Πόντο, ο Άγιος Τρύφων ήταν σχετικά άγνωστος. Η συνύπαρξή τους στη συγκεκριμένη εικόνα είναι σαφές οτι παραπέμπει στον κύκλο των Αγίων Αναργύρων, αλλά υπάρχει και μια άλλη παράμετρος. Ο Άγιος Τρύφων εμφανίζεται να κρατά το κλαδευτήρι, το απαραίτητο εργαλείο των αμπελουργών. Είναι πολύ πιθανό αυτό να οφείλεται και στην τοπική παραδοσιακή καλλιέργεια αμπελιών στη Νικόπολη. Είναι χαρακτηριστικό οτι στα οθωμανικά φορολογικά κατάστιχα των αρχών και των μέσων του 16ου αιώνα (1520 και 1569) σχεδόν σε όλα τα χριστιανικά χωριά της Νικοπόλεως αναφέρονται αμπελώνες. Η παράδοση αυτή συνεχίστηκε μέχρι και την ανταλλαγή πληθυσμών, αν και σε πολύ μικρότερο βαθμό.
   Το ζήτημα λοιπόν της αμπελουργίας, αποτελεί ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Νικοπόλεως στο διάβα των αιώνων και η συγκεκριμένη εικόνα με τον Άγιο Τρύφωνα από τη Λίτζασα, μας υπενθυμίζει αυτό το ενδιαφέρον στοιχείο.