Στον άλλο κόσμο όταν θα πάμε, εκεί που θα συναντήσουμε λυκοπάππους και αρκοπάππους εμούν, άραγε θα μπορέσουμε εντάμαν να χορέψουμε; Ή θα μας βλέπουνε και θα ξύνουν το `φκάλι`τουν, αυτοί οι αφκιασίδωτοι ορεσίβιοι Ρωμιοί, προσπαθώντας να καταλάβουνε ντο εν` αβούτο ντο ελέπ`νε.
Άντε μετά να τους εξηγείς για τους συλλόγους, τους δασκάλους, τα φεστιβάλ, τα πανηγύρια, τα μπαλέτα, τα βήματα, τις παρτιτούρες, την αποστειρωμένη πολιτιστική μονοκαλλιέργεια, την πολυξεροσύνη των «ειδημόνων του οργανωμένου χώρου», τους «ελεύθερους επαγγελματίες», τους ηλεκτροτραγωδάνους, τους βιρτουόζους βιολιστές, τους «Νουρέγιεφ» της πίστας κοκ.
Γι` αυτήν τη μετάλλαξη, γι` αυτή την «πολιτισμοκτονία» θα μιλήσει κανείς ελεύθερα, χωρίς φόβο, αλλά με πάθος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου