Καστέλλον / Ασαρτζούχ της Νικοπόλεως

   Σημερινές φωτογραφίες από την προαιώνια πατρίδα μας, το Καστέλλον / Ασαρτζούχ της Νικοπόλεως. Βλέπουμε τον Καστρόβραχο (με το καστέλλο) πάνω από το χωριό, τη συνοικία των Τζανών Πετράντων και τη συνοικία των Ιορδανάντων / Κελέντων. Δηλαδή ό,τι απέμεινε σήμερα από τις παλιές έξι συνοικίες των προγόνων μας. 
   Οι φωτογραφίες είναι του φίλου μου Βελή Ακτάς. - Veli kardeşim, çok teşekkür. Selamlar tüm Asarcık`da.

«Ιμπραχίμ ο γιος του Ηρακλή» – Από τον Πόντο στην Αμερική στα χρόνια της αντάρας...

 www.pontos-news.gr

   Συνηθίζω να επιλέγω τα βιβλία που διαβάζω με σειρά κριτηρίων. Πέραν του συγγραφέα ή της θεματικής, το επόμενο πράγμα που περιμένω να μου πει κάτι είναι η σύντομη περιγραφή που κάνει ο συγγραφέας ή ο εκδοτικός οίκος στο οπισθόφυλλο. Κι έπειτα ξεφυλλίζω και στέκομαι τυχαία σε μια σελίδα, για να νιώσω τη γραφή.

   Στο βιβλίο του Νίκου Πετρίδη «Ιμπραχίμ ο γιος του Ηρακλή» στάθηκα αρχικά σε μια φράση: Μια ιστορία που κυλάει μέσα στην Ιστορία.

   Είχα ήδη... προκληθεί σε ανάγνωση όταν ο συγγραφέας μού μήνυσε ότι πραγματεύεται την ιστορία δύο Ρωμιών, ενός Οθωμανού και ενός Αρμένη· τη ζωή τους με φόντο τους γιαϊλάδες της Γαράσαρης, κι έπειτα ένα ταξίδι μετανάστευσης που περνά από την Κερασούντα, την Πόλη, τη Νέα Υόρκη, το Μέριλαντ, τη Γιούτα και τη Νεβάδα.

Ευθύμιος Λαυριώτης ή Ευθύμιος Μακεδών ο Τραπεζούντιος

   Γεννήθηκε το 1700 στην Τραπεζούντα και είκοσι ετών εισήλθε στη Μονή της Μεγίστης Λαύρας στο Άγιος Όρος και εκάρη μοναχός. Πέθανε ογδόντα ετών, ως Σκευοφύλαξ της Μονής, αφήνοντας δύο έργα, το "Προσκυνητάριον ακριβέστατον της εν τω αγιονύμω όρει του Άθωνος ιεράς και σεβασμίας βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Μεγίστης Λαύρας" σε 6.640 στίχους και το "Βιβλιάριον καλούμενον στηλίτευσις του Πάπα" σε 17.500 στίχους.
Και τα δύο βρίσκονται στη βιβλιοθήκη της Μονής.

   Ο Ευθύμιος αυτοσυστήνεται με τους παρακάτω στίχους:
"Η μεν πατρίς μου φίλτατε ήν `ς τον Εύξεινον Πόντον,
ήγουν την Μαύρην Θάλασσαν, γένος δ` εκ Μακεδόνων.
Κωνσταντίνου ειμί υιός εξ ευσεβών προγόνων,
εκ πόλεως δε Τραπεζούς παλαιών αυτοχθόνων".

   Δυστυχώς δεν εντοπίζουμε ίχνη οικογένειας με το όνομα "Μακεδών" στην Τραπεζούντα των αρχών του 20ου αιώνα (παρά μόνο στην Ινέπολη, αλλά δεν υπάρχει ένδειξη σύνδεσης).

Νίκος Πετρίδης

Είναι κάτι στιγμές...

Αγία Άννα Τραπεζούντας...

   Απ` όλους τους ναούς της Τραπεζούντας, πιο πολύ η Αγία Άννα με συγκινεί.
   Αυτός ο μικρός ναός που δεν έγινε τζαμί, που στέκεται έτσι βουβός και στριμωγμένος μέσα σε νεώτερα οικήματα, που φαντάζει μυστηριώδης σε όσους έχουν σταθεί μπροστά στις κλειστές του πόρτες.
   Ε, αυτό το μυστήριο είναι που μαγνητίζει. Να στέκεσαι μέσα στο ημίφως και να νιώθεις κάτω από τα πόδια σου, στους τάφους της κρύπτης, ιερείς, αξιωματούχους, δευτέριους, πρωτοβουλάριους, πρωτέκτητους. Δέος…

Απορίες...

   Αναπάντεχη η έλευση αυτής της φωτογραφίας (από τον Γκ.....). Ημικατεστραμμένος ναός στη περιοχή του Ερζιγκιάν, στα εναπομείναντα χαλάσματα του παλιού χωριού Κίγι. Όπως πληροφορούμαστε, οι παλιοί κάτοικοι κατέβηκαν λίγο χαμηλότερα, εκεί που σήμερα έχει δημιουργηθεί μια κωμόπολη.

   Το Κίγι (ή Ρουμ-κίγι) το αναφέρει και ο Χρήστος Σαμουηλίδης, χωρίς περαιτέρω πληροφορίες. Αντίθετα, δεν το αναφέρει ο Περικλής Τριανταφυλλίδης το 1866.
   Εμείς το βρίσκουμε στους οθωμανικούς φορολογικούς καταλόγους του 1526, ως "οικισμό απίστων - gebran". Το βρίσκουμε επίσης σε φορολογικούς καταλόγους του 17ου και του 18ου αιώνα, μαζί με το διπλανό Ρουμ-εκρέκ.

Γενοκτονία και Ολοκαύτωμα…

   Περπατώντας στη Στουτγάρδη της Γερμανίας, κοντά στο κέντρο της πόλης, έξω από το σπίτι του φίλου και συμπατριώτη Χρήστου Σιδηρόπουλου, είδα μια πινακίδα.
   Την έχουν τοποθετήσει μόνιμα οι γερμανικές αρχές και πληροφορεί ότι στο σημείο αυτό υπήρχε μέχρι το Β ΠΠ ένα εστιατόριο / καφενείο.
   Στο πλαίσιο των απαγορεύσεων και του γενικού αποκλεισμού που εφάρμοσαν οι Ναζί (αλλά και οι απλοί πολίτες) εναντίον των Εβραίων, αυτό το κατάστημα ήταν το μοναδικό από το οποίο μπορούσαν να προμηθευτούν τρόφιμα.
   Όταν μάλιστα, από το Σεπτέμβριο του 1941, οι Εβραίοι υποχρεώθηκαν να φορούν τη στάμπα με το κίτρινο αστέρι (ώστε να τους αναγνωρίζουν όλοι) και απαγορεύτηκε να χρησιμοποιούν το τραμ, αναγκάζονταν να περπατούν ολόκληρα χιλιόμετρα από όλη την ευρύτερη περιοχή του Μητροπολιτικού Δήμου, για να φτάσουν στο κατάστημα. Πολλές φορές άσκοπα, αφού τελικά δεν έβρισκαν τρόφιμα ούτε εκεί.
   Το 1944 αυτό το «Judenlanden» κατεδαφίστηκε. Η πινακίδα όμως παραμένει για να θυμίζει σε όλους (απογόνους των μεν και των δε) τη θηριωδία.

«Νικόπολις – Στην καρδιά της Ρωμανίας», στο Waiblingen της Στουτγάρδης.

   Ως απλός Νικοπολίτης, πρέπει να ευχαριστήσω δημόσια και να συγχαρώ τη διοίκηση και τα μέλη του συλλόγου «Αργοναύτες – Βάιμπλινγκεν», για την απόφασή τους να αφιερώσουν ένα διήμερο εκδηλώσεων στη Νικόπολη του Πόντου.
   Ως προσκεκλημένος, οφείλω να αποδώσω εύσημα για την άψογη διοργάνωση, τη ευαισθησία και τη θέληση να γνωρίσουν όλες τις περιοχές του Πόντου, καθώς και την ενθουσιώδη συμμετοχή των (μικρών καιμεγάλων) αδερφών μας που ζουν, εργάζονται, σπουδάζουν στη Γερμανία.

Νικόπολις - Στην καρδιά της Ρωμανίας...

Παρασκευή 9/10/15, 19:30 - Waiblingen, Stuttgart.

Κουρδικό σουνέτι...

Κουρδικό σουνέτι (περιτομή). 

Οι μουσαφιραίοι προσέρχονται κατά οικογένειες 

και οι οικοδεσπότες τους υποδέχονται ...θορυβωδώς.