Την παραμονή του νέου έτους τα παιδιά γύριζαν όλα τα σπίτια και αφού έψαλαν το «Πάλιν ακούσατ’ άρχοντες, πάλι να σας ειπώμεν» ή το «Άγιος Βασίλειος έρχεται από την Καισαρείαν, βαστά εικόνα και χαρτί, χαρτί και καλαμάρι» κλπ και μάζευαν χρήματα, φαγώσιμα και ξηρούς καρπούς.
Επίσης, σύμφωνα με ένα παλιό έθιμο, τρία παιδιά από αυτά που βοηθούσαν στην εκκλησία, έπαιρναν το θυμιατό και το κρεμούσαν στην καπνοδόχο κάθε σπιτιού, ενώ ταυτόχρονα έψαλαν τον ύμνο «εις πάσαν την γήν εξήλθε ο φθόγγος σου» και μάζευαν χρήματα, αυγά, ξηρούς καρπούς κλπ, για λογαριασμό τους.
Την ίδια ημέρα μια ομάδα εφήβων, με επικεφαλής το δάσκαλο, τη σχολική εφορία και την εκκλησιαστική επιτροπή, γυρνούσαν στα σπίτια του χωριού και των γειτονικών χωριών και έψαλαν σε κάθε σπίτι έναν ύμνο στην τουρκική γλώσσα, για ανεξήγητο λόγο, αφού όλοι οι κάτοικοι των χωριών μιλούσαν ποντιακά. (Δείγμα του ύμνου παρουσιάσαμε ως ντοκουμέντο πριν λίγες μέρες στο garasari.blogspot).
Μετά το τέλος του ύμνου ο σπιτονοικοκύρης πρόσφερε στα μέλη της επιτροπής χρήματα και άλλα είδη και έτσι μάζευαν αρκετά χρήματα για το σχολείο, αλλά και διάφορα άλλα είδη, όπως βούτυρο, πλιγούρι, τυρί, τσορέκια (ψαθήρια), καβουρμά κλπ. Αυτά τα είδη τα πουλούσαν σε δημοπρασία και τα χρήματα πήγαιναν πάλι για ενίσχυση του σχολικού ταμείου.
Αυτό το θέαμα ήταν πολύ γραφικό, ιδίως όταν τύχαινε να χιονίζει και οι ομάδες αυτές βάδιζαν μέσα στη νύχτα και το χιόνι, γυρνώντας σε δύο ή τρία χωριά μέχρι τις πρωινές ώρες.ΣΗΜ.: Απόσπασμα από την «Ιστορία και Λαογραφία εκκλησιαστικής επαρχίας Κολωνίας και Νικοπόλεως», Καβάλα 1964.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου