Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρείαν
Βαστά εικόνα και χαρτίν, χαρτίν και καλαμάριν.
Έναν πουλίν, καλόν πουλίν έρτεν από την Πόλην,
Ουδέ αμπές εγόνεψεν, ουδέ αμπελοκλάδι,
Αυτό έρτεν κι εγόνεψεν ση κυρ’ Δαβίδ τον οίκον.
Έσειξεν τ’ έναν το φτερόν, σο γαίμαν εν’ βαμμένον
Έσειξεν και τ’ αλλ’ το φτερόν, χαρτίν περιγραμμένον
Και η ράβδα του ήτον σύξυλην ζώγλιμον κλωνάρι
Εθάλυνεν, εμάκρυνεν σα επουράνια εξέβεν
Κόρφα ήτον ο Χριστός, ρίζα η Παναγία
Κλαδιά ήταν οι άγγελοι, φύλλα οι προφητάδες,
Επροφήτευαν κι έλεγαν και του Χριστού τα πάθη.
Έλα Χριστέ μ’ αληθινέ μ’, Χριστέ μ’ και πιστεμένε μ’
Όντες έρτες κι εκάθισες ση κυρ’ Δαβίδ τον οίκον
Κι έκρινες κριτή, πάντα κριτή κι εις πάντας τους αιώνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου