Γαράσαρη οτουράχ γαϊτέ - Gareysar oturak hava

Σπύρος Γαλετσίδης,

η ολοζώντανη μουσική κληρονομιά της Γαράσαρης,

από το Κοϊνίκι (Göynük) στον Πλατανότοπο Καβάλας.

Την πατρίδα'μ έχασα - Vatanimi kaybettim

Vatanimi kaybettim, ağladim ve aci çektim,
hatirliyorum ve ağliyorum, unutamiyorum.
Την πατρίδα'μ έχασα, έκλαψα και πόνεσα,
λύουμαι κι αρροθυμώ, όι-όι, ν' ανασπάλω κι επορώ.

Γαρασαρέτ’κο μουχαπέτ – Πλατανότοπος Καβάλας

Με τον αειθαλή 90χρονο Σπύρο Γαλετσίδη στη ζουρνά, τη λούρα και το τραγούδι,

το γιο του Σταύρο και τον εγγονό του Σπύρο στο ταβούλ,

το Γρηγόρη Καβαζίδη στη λούρα και το Νίκο Καλογερίδη στο ταβούλ,

Γαρεσαρέτες από το Ασαρτσούχ, τη Λίτσασα, το Καταχώρ, την Καϊλούκα,

το Κοϊνίκ, τη Λάπα, την Κόρατσα, την Πάλτσανα κλπ,

τα έσπασαν μέχρι πρωίας εντάμα, με ομάλι, τίκι, τρομαχτόν, τάμζαρα, ούτς-αγιάχ

και πάνω απ’ όλα με γαρεσαρέτ’κη ψυχή!!!

Γρηγόρης Τσαλγατίδης -- «Να λελεύ' αϊκον κράτος»

Ο Γρηγόρης Τσαλγατίδης άφησε εποχή με το ποντιακό κέντρο

«Κορτσόπον» και τώρα ζει στο Κοκκινόχωμα Καβάλας.

Η οικογένειά του Γαρεσαρότες από τη Φέϊλερε που μετοίκησαν

στο Ναριμάν του Καρς και μετά ήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα.

Μέγας μάστορας στην κατασκευή ποντιακής λύρας, αλλά και μέσα στα πράγματα,

όπως αποδεικνύει με το «Να λελεύ' αϊκον κράτος», σε πρώτη δημόσια εκτέλεση.

Ο Γρηγόρης Τσαλγατίδης μας δείχνει ότι η ποντιακή μούσα είναι πάντα ζωντανή

και συμβαδίζει με την εποχή: «Αδά σον κόσμ' απάν, όλοι παίζνε τον ποπάν...

Όλ' μαζί είναι τρακόσιοι κι απ' οπίσ' χίλιοι τρακόσιοι,

τρώγνε, πίνε και χορεύνε και τον κόσμον κοροϊδεύνε».

Άννα Ταμουρίδου (το γένος Πετρίδου, από το Ασαρτζούχ)

Η Άννα Ταμουρίδου, κόρη του Ηράκλη Πετρίδη από το Ασαρτζούχ,

γεννήθηκε το 1926 στα Κασσιτερά Σαπών Ροδόπης.

Μεγάλωσε μέσα σε καθαρά γαρασαρέτικο περιβάλλον

και παντρεύτηκε τον επίσης Νικοπολίτη, Χρήστο Ταμουρίδη από τη Λίτσασα.

Έζησαν στην Πυλαία Φερών Έβρου (επίσης χωριό προσφύγων από τη Γαράσαρη)

και απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τον Πέτρο, το Γιώργο, την Πελαγία και το Νίκο.

(Ο Γιώργος και ο Νίκος, είναι οι δύο "Στρατηγοί της Γαράσαρης").

E gidi Gareysar, στις Σάπες Ροδόπης

Ο ετήσιος χορός των παιδιών της Γαράσαρης από τα Κασσιτερά Σαπών.

Απόγονοι προσφύγων από τη Λίτσασα, το Ασαρτζούχ, την Καϊλούκα, το Κηράτς,

την Κάλτσασα, το Κιογνιούκ, το Καταχώρ, το Χατζήκιοϊ κλπ,

κρατούν τις παραδόσεις και χαίρονται τους δεσμούς με την πατρίδα, τη Νικόπολη.