Η Άννα Ταμουρίδου, κόρη του Ηράκλη Πετρίδη από το Ασαρτζούχ,
γεννήθηκε το 1926 στα Κασσιτερά Σαπών Ροδόπης.
Μεγάλωσε μέσα σε καθαρά γαρασαρέτικο περιβάλλον
και παντρεύτηκε τον επίσης Νικοπολίτη, Χρήστο Ταμουρίδη από τη Λίτσασα.
Έζησαν στην Πυλαία Φερών Έβρου (επίσης χωριό προσφύγων από τη Γαράσαρη)
και απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τον Πέτρο, το Γιώργο, την Πελαγία και το Νίκο.
(Ο Γιώργος και ο Νίκος, είναι οι δύο "Στρατηγοί της Γαράσαρης").
τα νυφαδικια τα κρατουσαν για να υπαρχει πειθαρχεια μεσα στο σπιτι γιατι ζουσαν παρα πολλα ατομα και αν μιλουσαν οι νυφες καταλαβαινετε οτι τα πραγματα θα μπερδευονταν αρκετα!η συγχωρεμενη η γιαγια μου ειχε χαιρετισει εναν ξαδερφο του πεθερου της στον δρομο και εκεινος το εκανε θεμα στον πεθερο της.υπερβολικα πραγματα νομιζω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛάκη, στη Γαράσαρη οι οικογένειες ήταν πατριαρχικές (όπως και σε άλλες περιοχές, όχι μόνο του Πόντου). Οπότε έπρεπε να έπρεπε να υπάρχει πειθαρχία, όπως πολύ σωστά λες, ώστε να υπάρχει ισορροπία και ηρεμία στο σπίτι. Τα αγόρια έφερναν τις νύφες στο πατρικό και επειδή όλοι έχουμε εμπειρία από Γαρεσαρέτ'σες (συγνώμη κορίτσια, με αγάπη το λέω), φαντάσου τι θα γινόταν αν κάθε μία από αυτές σήκωνε μπαϊράκι. Παρά ταύτα, τα νυφαδίκια κράτησαν μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες στα χωριά μας. Όχι τόσο σκληρά όπως παλιά, αλλά κράτησαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑ ΜΗ ΜΙΛΑΕΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟΝ ΠΕΘΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΒΑΡΟ ΚΑΙ ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΤΙΚΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί σου (μάλλον φίλη), αφού χρησιμοποιείς ενεστώτα χρόνο. Σήμερα είναι βάρβαρο και αναχρονιστικό. Στα χρόνια των παππούδων μας όμως, μάλλον ήταν αναγκαίο, έστω και παρατραβηγμένο στις περισσότερες περιπτώσεις. Δε μπορούμε με όρους του σήμερα να κρίνουμε τα ήθη των προγόνων μας, που άλλωστε δεν ίσχυαν για να βασανίζουν τις νύφες. Ήταν ένας τρόπος να κρατούν την ηρεμία σε ένα πολυπληθές οικογενειακό περιβάλλον. Άλλωστε δεν ίσχυε μόνο για τις γυναίκες η υπακοή. Και οι άνδρες, τα παιδιά του πατέρα-πατριάρχη, υπάκουαν στις εντολές του, τουλάχιστον μέχρι να φύγουν σε άλλο μέρος και να κάνουν εκεί κουμάντο στη φαμίλια τους. Όσο έμεναν πάντως στο χωριό, ήταν μέλη της ίδιας οικογένειας κι αυτοί και τα παιδιά τους και οι γυναίκες τους και όφειλαν να υπακούν στον πατέρα τους. Άρα δεν ήταν θέμα υποτίμησης της γυναίκας, αλλά αμυντική πράξη, αποσκοπούσα στην ηρεμία της οικογένειας. Στο κάτω κάτω, δεν άκουσα από καμία νύφη της προ-προηγούμενης γενιάς να θεωρεί τον εαυτό της υποτιμημένο και προσβεβλημένο. Ναι, λένε οτι τα νυφαδίκια έκαναν δύσκολη την καθημερινότητά τους, αλλά δέχονται οτι αυτή η συνήθεια ανήκει στο πλέγμα των οικογενειακών σχέσεων που διαμορφώθηκε μέσα από μια μακραίωνη πορεία, δεχόμενη επιρροές από πολλούς λαούς και δοξασίες. Ας μην αναθεματίζουμε όσα ήθη και έθιμα των προγόνων μας θεωρούμε ως ασυμβίβαστα με την εποχή μας. Ας προσπαθήσουμε να τα κατανοήσουμε, λαμβάνοντας υπόψη το χώρο και το χρόνο που αυτά ίσχυαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό στα Γαρασαρότικα το λέμε μασ (με το σ εντινα παχύ όπως το Γαλλικό ch), δεν είχε την έννοια ότι δεν έχει δικαίωμα να εκφράσει την άποψή της καθότι το μασ το κρατούσαν οι νύφες μόνο έναντι του πεθερού που δήλωνε σεβασμό στο πρόσωπο του αρχηγού του σπιτιού που στην περίπτωση είναι ο πεθερός. Δεν είχε σε καμμιά περίπτωση την έννοια της δουλικότητας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ ΕΚ ΧΑΤΖΗΚΙΟΙ ΚΑΙ ΕΣΚΙΟΝΕ ΓΑΡΑΣΑΡΗΣ ΚΑΤΑΓΟΜΕΝΟΣ , ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΝΙΚΟΠΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Εδώ Παύλε, πρέπει να διασταυρώσουμε τις πληροφορίες μας για να βγάλουμε άκρη. Είναι βέβαιο οτι όσοι ήρθαν κατευθείαν από το Ασαρτζούχ, τη Λίτσασα, το Καταχώρ, νομίζω και από το Κιογνιούκ, έλεγαν τα νυφαδίκια. Όσοι Λιτσασινοί και Κηρατσινοί ήρθαν από το Καρς (πχ οι δικοί μας στην Πυλαία Έβρου και στην Ολυμπιάδα Ελασσόνας, όπως ξέρω από τον Τσαγκάλ), λένε το μαch. Όπως και άλλοι από την Τραπεζούντα, την Αργυρούπολη κλπ που πήγαν στο Σοχούμι, στο Βατούμι, στο Καρς. Πιθανολογώ οτι το μαch το πήραν από εκεί και δεν είναι γαρασαρότικο. Αν πάλι κι άλλοι από τα δυτικά χωριά (Έσκιονε, Χατζήκιοϊ, Άσλασα, Αλούτζε, Αγού-τερε, Καϊλούκα) το λένε μαch και δεν προέρχονται από το Καρς, τότε φαίνεται οτι υπάρχει διαφοροποίηση μεταξύ των βόρειων χωριών και των δυτικών, όπως άλλωστε συμβαίνει και με άλλες λέξεις. Πάντως το σίγουρο είναι οτι οι απευθείας Λιτσασινοί το λένε νυφαδίκια και οι μέσω Καρς Λιτσασινοί μαch. Θα μας βοηθούσε ο Χρήστος ο Πακαταρίδης αν μας έλεγε ποιός είναι ο original όρος στην Γαραγαβαζήτα, στην Πάλτσανα, στην Τρουπσή κλπ ανατολικά χωριά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπον με βρηκατε ανενημερωτο περι του θεματος αλλα ρωτησα την αστείρευτη πηγη της Γαρασαρης......Την θεια μου εννοω και μου ειπε οτι στο Ελαιοχωρι το λεγαμε και εμεις νυφεδίκια....μαλιστα μου τονισε οτι η νυφε ετρωγε μονη της και δεν βρησκοταν ποτε μαζι με ολη την οικογενεια ειδικα την ωρα του φαγητού...Παντα εστεκνεν οπίς απ'το θυριν...Και φορουσε επισης σφηχτα το λετσέκνατς. να μην φενοταν το πηγουνι της και για να μη μιλαει για να την εμποδιζει...... Τι; να βηζάλιζες το μωρό'σ εμπρε ση πεθαράς; ετον μεγαλη αμαρτία....ειπε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Πεθερός της βάπτισε τον Πατέραμ και στεφάνωσε τον Πάπομ στόν πρώτο και στόν δεύτερο γάμο του ..ο πρώτος γάμος ήταν στην Πατρίδα ο εύτερος στην Ελλάδα ..έτσι ο Πατέραμ φέρει το όνομα του πεθερού της ..Γιώργος . Όσο γιά τήν Θεία Άννα είναι εξαδέλφη του Πατέρα μου . Όσο για το ..μωρό και το βυζάλιμαν..δέν ήταν μόνο αμαρτία ..ήταν ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ !!! Όπως και πολλά άλλα..κάποια πράγματα ..χάνονται με τους παλαιούς..οι νέοι δε θα τα μάθουν ΠΟΤΕ ! ΑΛΛΆ..ΟΎΤΕ ΚΆΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ! Όσοι έζησαν με τους παλαιούς και ΕΙΧΑΝ ΚΑΛΗ ΣΧΕΣΗ ..και είχαν την τάση να ρωτούν ΕΞΑΝΤΛΗΤΙΚΑ..μάθανε περισσότερα ! Κάποια πράγματα δεν τα λένε οι παλαιοι ..ακόμη και σήμερα ..εκεί στην πατρίδα είμαστε μία ολοκληρωμένη κοινωνία και δεν είμαστε οι επίλεκτοι του..ΘΕΟΥ , άρα..συνέβαιναν πολλα και διάφορα , έχω γνώση πολλών γεγονότων , αλλα βένεια αυτά δε θα τα καταγράψει ποτέ το κονδύλι , εφόσον και σήμερα τα αποκρύπτουν οι γεννιές του 1920-30-40 ! Ότι συνέβαινε σε μιά κοινωνία και ο,τι συμβαίνει και σήμερα στην δική μας..συνέβαινε και εκεί .Οσο για το ΜΑΣ η ΝΥΦΑΔΙΚΙΑ δέν ήταν και τόσο..για την τήρηση της τάξης όσο ο αυταρχισμός ( λογικός για τότε ) και η σκληρότητα ! Έχουμε ( δώξα τω θεώ ) μαρτυρίες πολλές . Δέν ήταν όλα ΆΣΠΡΟΝ ΓΆΛΑΝ όπως συνήθιζαν να λένε ..Θα πρέπει να είμαστε ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ απέναντι στην ιστορία , μόνο έτσι θα μάθουμε τι και πώς ..Κάποιοιπιο..ζωηροι , μας λέγανε ιστορίες , μας διηγοντουσαν γεγονότα που άλλοι δε τολμούσαν . Άλλωστε μην ξεχνάμε η αγριότητα των ΑΝΔΡΩΝ τότε ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας των .Όταν γεννήθηκε ο Πάπομ ο Πάπος ατ του φερε ένα νεογέννητο αρσενικό άλογο και ένα ..μαχαίρι , σάν αυτά που φοράμε στη στολή ! Στα δεκατέσσερα τους οπλοφορούσαν όλα τα παλικάρια , στα δεκαέξι καποια παντρεύονταν . Δέ κουβαλούσαν τον οπλισμό γιά ..επίδειξη ! Με το παραμικρό τραβο΄θσαν μαχαίρι ..με το παραμικρό ! Αυτά προς το παρών..κάποτε ξάδελφε ΧΟΥΠΕΡΙΝ θα πρέπει να ανταμώσουμε και να τα πούμε ..Με αδλφοκούς χαιρετισμούς ο ΤΣΑΓΚΑΛΣ .
ΑπάντησηΔιαγραφή